South-East Asia Times

De avond voor onze vlucht naar Cambodia bezoeken we nog de Sky Bar in Bangkok, een bar op het dak van de 64e verdieping. Met de witte marmeren trappen, de jazzband en het uitzicht voelden we ons echt net filmsterren. Onderweg naar huis maken we ook de minder leuke kant van grote steden mee. Vlak voor ons hostel pakt een passerende scooterrijder de band van het cameratasje rond Iris' nek vast en geeft flink gas. Ineens ligt Iris faceforward op de vieze Bangkokse stoep. Maar loslaten doen we niet aan en het tasje hield het. Naast heel veel schrik en een paar goede schrammen zijn we er dus gelukkig goed vanaf gekomen.

De 25e vliegen we naar het mini airportje van Phnom Penh. Voor we het weten staan we buiten en lopen we tegen de Cambodiaanse hitte op. Met de tuctuc gaan we onderweg naar het hotel waar Iris' ouders al in de lobby op ons zitten te wachten! Knuffels, cappuccino's en heel veel kletsen, van Phnom Penh hebben we de eerste dag eigenlijk niet veel gezien. De volgende dag is het nog groter feest, 's morgens verzamelen we allemaal in de lobby en wachten we allemaal (vooral Iris) vol spanning op de tuctuc waarin Daniel gaat arriveren. Eindelijk is hij daar en blijheid, blijheid, wat is het leven mooi. Samen met Daniel zijn ook drie van zijn vrienden uit Oxford meegekomen en opeens zijn we dus niet meer met zijn 2en op reis maar lopen we gezellig met zijn 7en rond door het National Museum Phnom Penh. De volgende dag vertrekken we naar Siem Reap, het stadje bij Angkor Wat, een enorm tempelcomplex overgroeid met prachtige bomen. Het gebied van de tempels is bloedheet maar gelukkig reizen wij eventjes met de luxe van ouders en rijden we rond in een airconditioned busje en komen we 's avonds bij in ons hotel met niet 1, maar 2 zwembaden! Hierna is het weer tijd voor het afscheid van Daniel zijn vrienden en Iris' ouders, 's morgens vroeg zwaaien we ze uit als ze naar het airport gaan.

Wij genieten nog een dagje van de zwembaden en pakken 's avonds met zijn 3en de bus naar het zuiden, het strand van Cambodja. Hier gaan we naar het Moonlight Rock Hostel op Otres Beach. We weten niks van deze plek behalve dat Tom (onze vriend uit Myanmar) hier verblijft. Otres is een erg rustig strand met maar weinig hotels en restaurants. Er zijn niet veel toeristen, maar de backpackers die er zijn blijven vaak wekenlang hangen. Er is niet veel te beleven, behalve een beetje zwemmen (ronddobberen in Iris' geval), heel veel poolen, eten en biertjes drinken. Het is even wennen: vooral de hitte is extreem. Als 's nachts de electriciteit uitvalt (en dat doet het geregeld, bij bliksem, of als de manager de rekening niet heeft betaald) klinkt gegrom door het hele hotel heen: zonder fan is slapen echt onmogelijk.
Een keer gaan we met de mensen van het hotel en de Cambodiaanse staf naar de lokale karaokebar. Erg leuk om te horen dat zoveel mensen zo leuk kunnen zingen. Ook wij doen ons best met een goede poging op Hotel California. Tom organiseert een April Fool's Party op 1 april in het hostel. Ook kijken we diep in het glaasje op partybeach Serendipity iets verderop. Als we bij ons hostel de tuctuc uitstrompelen komt Joey erachter dat ze op de dansvloer per ongeluk van slipper is gewisseld: naast haar eigen maatje 38 links zit aan haar rechtervoet ineens een 45/46... Maar het wordt nog grappiger als we bedenken waar hij in loopt ;)
Helaas wordt twee avonden achter elkaar iemand zo onwel in het hostel dat ze naar het ziekenhuis moeten worden afgevoerd. De Cambodiaanse staf voelt dat er slechte energie in de lucht zit die gereinigd moet worden. Twee monnikken bezoeken het hostel en een half uur lang wordt de staf, het hostel en de gasten door hen bepreveld en besprenkeld met lekker geurend water. Of het heeft gewerkt weten we niet, maar er heeft tijdens de rest van ons verblijf in ieder geval niemand meer naar het ziekenhuis gehoeven.
Onze tijd op Otres sluiten we af met een bezoek aan Koh Takiev, een eiland iets voor de kust. We verblijven op het Crusoe-resort, een uit hout bij elkaar geknutseld geheel met heel veel stoners. 's Nachts duiken wij met snorkel en al de zee in en beleven een van de mooiste dingen ooit: FLUORESCENCE! Plankton dat oplicht bij beweging.. Het is mooi, het is prachtig, het is magisch.. :)

Dan zit onze tijd met Daniel er helaas alweer op.. Hij gaat terug naar Phnom Penh en vliegt via KL terug naar huis. Wij stappen in de bus onderweg naar Koh Tao, een duikeiland in zuid-Thailand. Wij beginnen onze cursus nog dezelfde dag als we aankomen met een dagje theorie. De volgende dag is het Thai Newyear (Songkran), en dit vieren de Thai met een episch watergevecht! Iedereen haalt zijn waterpistool, bucket of lege fles uit de kast en spuit of gooit ze leeg over iedereen die voorbij komt. Zeker een heel leuk feestje. Helaas is het in Nederland te koud, anders was het een goed alternatief geweest voor vuurwerk!
Vlekkeloos ronden we onze duikcursus af en hebben we ons PADI Open Water Diving Certificate. Of nouja, vlekkeloos... Joey wordt nog wel aangevallen door een triggerfish, die haar uit territoriumdrift in d'r achilleshiel 'bijt'! Gelukkig was dit niet dodelijk.

Op naar Koh Phangan!! We zitten in een hostel in Haad Rin, waar de eerst dagen nog niet veel te beleven is. We hebben een hele chille kamer op het hostel en op de avond van de Half Moon Party kliederen we elkaar flink onder met neonverf. Het feest was midden in de jungle en we dansten dus onder de palmbomen.
We moeten hierna voor de zoveelste keer heen en weer naar Bangkok. De Chinese ambassade heeft het niet zo op Nederlanders en daarom maken wij deze 16-uur lange reis Bangkok-Zuid Thailand maarliefst vijf keer voordat die stomme sticker in ons paspoort zit. Gelukkig komen we op de 23 april wel weer ruim op tijd terug in Koh Phangan voor de Full Moon Party! En Carlijn is er ook!! 's Avonds laat, als we de hoop al bijna opgegeven hebben, lopen we haar en haar vriendinnen ineens tegen het lijf op het strandfeest. We kunnen niet ophouden met knuffelen. Ze geven er zieke vuurshows waar je kunt touwtjespringen over een brandend touw of eronder door kunt limbo-dansen...
Dagelijks gaan we zwemmen in het bijbehorende zwembad van het hostel. Het lijkt er wel op Ibiza of Jersey Shore, wij kijken elke dag onze ogen uit. Heb je wel eens mensen onderwater zien zwemmen met een zonnebril op? Eten doen we bij Mr. K waar alleen maar Burmezen werken: mingalaba en jesube als vanouds. En er komen onophoudelijk goede films of afleveringen van Friends/Family Guy voorbij.
De 24e is de Jungle-Experience, ze bedenken hier elke avond wel een andere reden voor een feestje. Met de hele groep gaan we op stap. De muziek is zo goed dat we het tot het ochtendgloren volhouden. Maar misschien lag dat ook aan de Red Bull.
En alsof het nog niet genoeg is geweest is de 25e dan eindelijk de FULL MOON PARTY!! We trekken onze neonshirtjes weer uit de tas en samen met duizenden anderen feesten we op het spierwitte zandstrand tot de prachtige zonsopkomst aankondigd dat we onze bus naar Kuala Lumpur moeten halen.

Pff wat een tijd hebben we achter de rug. We hebben er gewoon een jet lag van! Joey verrast Iris op d'r verjaardag met een taartje en na het nodige skypen gaan we KL in. Binnen in een shopping mall vinden we een attractiepark waar we een zieke adrenaline-kick krijgen in de rollercoaster inclusief loopings met uitzicht op shoppende mensen. Ook wordt ons nog de schrik aangejaagd in het Haunted House en zien we Harry Potter deel 1 vanuit een goddelijke massagestoel.
Kapot van al dit avontuur, en vooral van de afgelopen week, kruipen we weer gauw het heerlijk zachte bed van ons luxe hotel in. De 29e vliegen we naar China en zien we Nikki!!