"Who asks for money in the name of Budha is Hindu"
Blijf op de hoogte en volg Joey en Iris
05 Januari 2013 | India, Benares
Inmiddels is het al weer twee weken verder en hebben we onze tour door Rajastan afgesloten. Jodhpur - Ranakpur - Udaipur - Pushkar - Jaipur - Agra - Varanasi - Sarnath is de route die we ondertussen hebben afgelegd.
In Jodhpur beklommen we de burcht en keken we uit over alle blauwe daken van de stad. Na alle drukke steden kregen we eindelijk wat Indiase natuur te zien in peaceful Ranakpur. Ons hotel lag in de middle of nowhere en na aankomst besloten we meteen op pad te gaan. We wurmden ons door prikkelstruiken op zoek naar een mooi uitzicht op de zonsondergang en vonden dit bij een prachtig meertje met krokodillen. We ontmoeten een Indische toerist (Ankit) en op onze weg naar het hotel wuift een vrouw ons binnen in haar hutje. Op weg naar het hutje roept het zoontje, wijzend naar Joey's buik: 'You have baby??'. Niet echt complimenteus maar we komen niet meer bij van het lachen. We drinken heerlijke chai en doordat Ankit mee is kunnen we goed met de familie (van maarliefst 10 personen) communiceren. Zelf op stap was leuk maar de volgende dag gaan we met een local guide voor een grotere wandeling door de 'jungle'. Leeuwen en giraffen werden ons beloofd, maar zoals we inmiddels gewend zijn in India viel dit vies tegen. Wel een ijsvogel gezien!
In Udaipur waren we met kerstavond. Samen met de Chileen Rodrigo gaan we op zoek naar de kerstsferen en vinden dit bij een kerststalletje (incl. cardboard Jesus) bij de kerk. 's Avonds willen we naar de kerst-mis in die kerk, maar we mogen na 23:00 absoluut het hotel niet meer uit: "Go pray in your room! Sorry for God..". Gelukkig hadden we wel een lekker en gezellig kerstdiner met nutrella pancoke achter de kiezen.
Na Udaipur stond Pushkar op het programma. Centraal in rustig en klein Pushkar ligt het heilige Brahma-meer. Op de priesters na die je keer op keer een 'puja' (heilige ceremonie) opdringen voor belachelijk veel rupees, was het er erg rustgevend. De tweede dag gaat onze wekker om 5:00 en beklimmen we in het donker de heilige berg aan het meer. Bovenaan bij de Brahma tempel zien we de zonsopkomst. Zeer de moeite waard! Op de weg terug naar het hotel passeren we een gezinnetje dat chai verkoopt. De vader heeft last van zijn voet maar kan een ziekenhuisbezoek niet betalen. We laten zelf onze medische kennis op dit probleem los en helpen hem met de middelen die we hebben: paracetamol.
Na twee weken komt ook eindelijk het kastesysteem aan bod. We durven er steeds meer mensen naar te vragen en beginnen we de kasten op straat te herkennen.
In Jaipur gaan we naar de bioscoop: Dabangg 2! Ondanks het hindi is de bollywoodfilm goed te volgen. Alle indiers worden gek van de breed gespierde hoofdpersoon. Wij vinden het allemaal bizar gewelddadig en seksistisch, maar wel zeer vermakelijk. Leuk is ook dat we sindsdien met elke Indier een onderwerp van gesprek hebben, want iedereen heeft de film al gezien. Ook knuffelen we olifanten en doen we mee in een ceremoniele wassing van Shiva in een drukke tempel. Onderweg naar Agra vinden we een klein zonnetempeltje met een lieve oude priester. Joey doet hier onder zijn begeleiding een puja voor de zonnegod.
De zoektocht naar een hotel duurt lang. De derde is er een zonder permit voor buitenlandse touristen, zodra we de wc zien snappen we waarom. De Taj Mahal is niet zoals we hem verwachten. Op de typische fotospot zien we wel de vijver met omringende bomen, maar de Taj ontbreekt! De mist, die hier de boosdoener van is, klaart later gelukkig iets op. Ook heel typisch in India: wij betaalden als toerist 750 Rs en Indiers slechts 20 Rs voor een kaartje.
Dan is het tijd voor het afscheid van Raju. Onenigheid over zijn fooi maakt het een akelig afscheid, waarbij hij ons toeroept dat hij al zijn beloftes over onze mooie toekomstige vriendschap niet meer na gaat komen. Met een rotgevoel zitten hierna 5,5 uur in de donkere wachtruimte op het station, samen met de nodige koeien, zwerhonden, muizen en mensen. Ook valt het licht om de zoveel tijd 5 minuten uit. Op eigen houtje stappen we meteen al in de verkeerde trein, maar eind goed al goed. Op 6 uur vertraging na komen we goed aan in Varanasi!
Het is een stad die nog drukker, viezer en extremer is dan we tot nu toe hebben gezien. Kun je je voorstellen: De groente en fruit liggen gewoon op de grond uitgestald, de verkoopster doet rustig haar behoefte in het aangrenzende open riool, tegelijkertijd passeert er weer een rouwstoet met versierd lijk op een brancard. Nieuwjaar vieren we met een leuke groep backpackers van over de hele wereld. Voor Indiase begrippen bouwen we een goed feestje. In Varanasi hebben we verder vooral met deze mensen gechilld en bootje gevaren. Ook meeten we een Indische jongen van couchsurfen, hij heeft veel te vertellen over zijn eigen spirituele ervaringen in Varanasi.
Na een paar dagen van deze gekte besluiten we weer wat meer rust op te zoeken in Sarnath en daar een lezing bij te wonen van de Dalai Lama! Sarnath is een van de vier boedhistische bedevaartsplaatsen, de plek waar Boedha voor het eerst predikte. Op elke hoek van de straat staat een klooster en het stikt van de tibetaanse monniken in rode gewaden. Alle guest houses barsten uit hun voegen door de drukte omtrent de lezing. Met behulp van een aardige boedhistische student (Tsering) weten we toch een kamer te bemachtigen die we delen met de Argentijnse Eddy uit het vorige hostel. We drinken chai uit stenen kopjes, "use and throw" leren we. Voor datgene wat je kunt hergebruiken hebben ze wel een prullenbak! De volgende dag gaat Eddy naar de universiteit om een permit te regelen voor foto's van de Dalai Lama. Wij meeten met Tsering en zijn vriend Sham en sjezend achterop de moter bezoeken we verschillende monasteries. Tsering kan ons veel uitleggen over het boedhisme, erg interessant. Daarna gaan we naar een kerk zodat we hun wat uit kunnen leggen over het Christendom. Onderweg heef Joey ook een stukje gereden! We lunchen bij de Mac (ja Karel, echt) en eten een lekkere Indische veggie burger. Vandaag willen we wat meer de rust opzoeken die Sarnath te bieden heeft. Eddy heeft belooft ons wat basics uit te leggen over mediteren.
Liefs
Nog een mopje toe van een Indische Brahmanen-vriend:
Waarom lopen mannen altijd hard en praten vrouwen zo snel?
Een man heeft drie benen en een vrouw vier lippen.
In Jodhpur beklommen we de burcht en keken we uit over alle blauwe daken van de stad. Na alle drukke steden kregen we eindelijk wat Indiase natuur te zien in peaceful Ranakpur. Ons hotel lag in de middle of nowhere en na aankomst besloten we meteen op pad te gaan. We wurmden ons door prikkelstruiken op zoek naar een mooi uitzicht op de zonsondergang en vonden dit bij een prachtig meertje met krokodillen. We ontmoeten een Indische toerist (Ankit) en op onze weg naar het hotel wuift een vrouw ons binnen in haar hutje. Op weg naar het hutje roept het zoontje, wijzend naar Joey's buik: 'You have baby??'. Niet echt complimenteus maar we komen niet meer bij van het lachen. We drinken heerlijke chai en doordat Ankit mee is kunnen we goed met de familie (van maarliefst 10 personen) communiceren. Zelf op stap was leuk maar de volgende dag gaan we met een local guide voor een grotere wandeling door de 'jungle'. Leeuwen en giraffen werden ons beloofd, maar zoals we inmiddels gewend zijn in India viel dit vies tegen. Wel een ijsvogel gezien!
In Udaipur waren we met kerstavond. Samen met de Chileen Rodrigo gaan we op zoek naar de kerstsferen en vinden dit bij een kerststalletje (incl. cardboard Jesus) bij de kerk. 's Avonds willen we naar de kerst-mis in die kerk, maar we mogen na 23:00 absoluut het hotel niet meer uit: "Go pray in your room! Sorry for God..". Gelukkig hadden we wel een lekker en gezellig kerstdiner met nutrella pancoke achter de kiezen.
Na Udaipur stond Pushkar op het programma. Centraal in rustig en klein Pushkar ligt het heilige Brahma-meer. Op de priesters na die je keer op keer een 'puja' (heilige ceremonie) opdringen voor belachelijk veel rupees, was het er erg rustgevend. De tweede dag gaat onze wekker om 5:00 en beklimmen we in het donker de heilige berg aan het meer. Bovenaan bij de Brahma tempel zien we de zonsopkomst. Zeer de moeite waard! Op de weg terug naar het hotel passeren we een gezinnetje dat chai verkoopt. De vader heeft last van zijn voet maar kan een ziekenhuisbezoek niet betalen. We laten zelf onze medische kennis op dit probleem los en helpen hem met de middelen die we hebben: paracetamol.
Na twee weken komt ook eindelijk het kastesysteem aan bod. We durven er steeds meer mensen naar te vragen en beginnen we de kasten op straat te herkennen.
In Jaipur gaan we naar de bioscoop: Dabangg 2! Ondanks het hindi is de bollywoodfilm goed te volgen. Alle indiers worden gek van de breed gespierde hoofdpersoon. Wij vinden het allemaal bizar gewelddadig en seksistisch, maar wel zeer vermakelijk. Leuk is ook dat we sindsdien met elke Indier een onderwerp van gesprek hebben, want iedereen heeft de film al gezien. Ook knuffelen we olifanten en doen we mee in een ceremoniele wassing van Shiva in een drukke tempel. Onderweg naar Agra vinden we een klein zonnetempeltje met een lieve oude priester. Joey doet hier onder zijn begeleiding een puja voor de zonnegod.
De zoektocht naar een hotel duurt lang. De derde is er een zonder permit voor buitenlandse touristen, zodra we de wc zien snappen we waarom. De Taj Mahal is niet zoals we hem verwachten. Op de typische fotospot zien we wel de vijver met omringende bomen, maar de Taj ontbreekt! De mist, die hier de boosdoener van is, klaart later gelukkig iets op. Ook heel typisch in India: wij betaalden als toerist 750 Rs en Indiers slechts 20 Rs voor een kaartje.
Dan is het tijd voor het afscheid van Raju. Onenigheid over zijn fooi maakt het een akelig afscheid, waarbij hij ons toeroept dat hij al zijn beloftes over onze mooie toekomstige vriendschap niet meer na gaat komen. Met een rotgevoel zitten hierna 5,5 uur in de donkere wachtruimte op het station, samen met de nodige koeien, zwerhonden, muizen en mensen. Ook valt het licht om de zoveel tijd 5 minuten uit. Op eigen houtje stappen we meteen al in de verkeerde trein, maar eind goed al goed. Op 6 uur vertraging na komen we goed aan in Varanasi!
Het is een stad die nog drukker, viezer en extremer is dan we tot nu toe hebben gezien. Kun je je voorstellen: De groente en fruit liggen gewoon op de grond uitgestald, de verkoopster doet rustig haar behoefte in het aangrenzende open riool, tegelijkertijd passeert er weer een rouwstoet met versierd lijk op een brancard. Nieuwjaar vieren we met een leuke groep backpackers van over de hele wereld. Voor Indiase begrippen bouwen we een goed feestje. In Varanasi hebben we verder vooral met deze mensen gechilld en bootje gevaren. Ook meeten we een Indische jongen van couchsurfen, hij heeft veel te vertellen over zijn eigen spirituele ervaringen in Varanasi.
Na een paar dagen van deze gekte besluiten we weer wat meer rust op te zoeken in Sarnath en daar een lezing bij te wonen van de Dalai Lama! Sarnath is een van de vier boedhistische bedevaartsplaatsen, de plek waar Boedha voor het eerst predikte. Op elke hoek van de straat staat een klooster en het stikt van de tibetaanse monniken in rode gewaden. Alle guest houses barsten uit hun voegen door de drukte omtrent de lezing. Met behulp van een aardige boedhistische student (Tsering) weten we toch een kamer te bemachtigen die we delen met de Argentijnse Eddy uit het vorige hostel. We drinken chai uit stenen kopjes, "use and throw" leren we. Voor datgene wat je kunt hergebruiken hebben ze wel een prullenbak! De volgende dag gaat Eddy naar de universiteit om een permit te regelen voor foto's van de Dalai Lama. Wij meeten met Tsering en zijn vriend Sham en sjezend achterop de moter bezoeken we verschillende monasteries. Tsering kan ons veel uitleggen over het boedhisme, erg interessant. Daarna gaan we naar een kerk zodat we hun wat uit kunnen leggen over het Christendom. Onderweg heef Joey ook een stukje gereden! We lunchen bij de Mac (ja Karel, echt) en eten een lekkere Indische veggie burger. Vandaag willen we wat meer de rust opzoeken die Sarnath te bieden heeft. Eddy heeft belooft ons wat basics uit te leggen over mediteren.
Liefs
Nog een mopje toe van een Indische Brahmanen-vriend:
Waarom lopen mannen altijd hard en praten vrouwen zo snel?
Een man heeft drie benen en een vrouw vier lippen.
-
05 Januari 2013 - 13:43
Claire :
Hi Jooey! wat leuk om dit allemaal te lezen, heel veel succes en plezier daar! genieten:)
Liefss (btw we hebben je gemist in L2a en nog de beste wensen!!) -
05 Januari 2013 - 19:38
Gerry:
genoten van jullie verslag. hoewel ik me niet kan voorstellen hoe vies het daar nog maar te zwijgen over de stank.ik lees het met veel plezier doe voorzichtig.maar dat zal karel ook wel zeggen .veel liefs en ook nog een gelukkig nieuwjaar xx gerry -
05 Januari 2013 - 20:35
Marijke C:
Wij wilden nog wel een reis bij jullie leider boeken maar kunnen dat nu wel shaken natuurlijk na zo'n lage fooi van jullie.
-
05 Januari 2013 - 22:39
Joleen:
geniet van jullie verslag. wensen jullie heil en zegen voor dit jaar en jullie spirituele reis.
joleen
-
06 Januari 2013 - 13:45
Jasper:
Super! -
06 Januari 2013 - 16:04
Irene:
Allereerst; gelukkig nieuwjaar! Dat we jullie maar weer heel gelukkig en gezond terugkrijgen in 2013. Leuk stukje weer en mooie foto's meiden! Jullie zien er goed uit en helemaaaaal niet zwanger! :) wel humor die indiase kindjes. Klinkt alsof jullie je goed vermaken daar! Veel plezi
er, kusjes! -
06 Januari 2013 - 23:08
:
Nice! Wat veel cultuur en wat leuk dat jullie overal binnen worden gevraagd! Wij krijgen eindelijk ook wat meer cultuur, optochten kindjes voor de viering van het kind van god en een gaucho familie ontmoet, een familie op het platteland, die geitjes koeien paarden honden kippen en nog meer dieren houden, en daar westernstyle paard gereden! Geniet meiden! Kus -
06 Januari 2013 - 23:08
:
Nice! Wat veel cultuur en wat leuk dat jullie overal binnen worden gevraagd! Wij krijgen eindelijk ook wat meer cultuur, optochten kindjes voor de viering van het kind van god en een gaucho familie ontmoet, een familie op het platteland, die geitjes koeien paarden honden kippen en nog meer dieren houden, en daar westernstyle paard gereden! Geniet meiden! Kus -
07 Januari 2013 - 00:20
Sanne A:
Waauw!! Leuk dat jullie alle leuke en minder leuke dingen opschrijven! En hebben jullie eigenlijk ook al iets lekkers Indiaas gegeten, en wat?? Haha en zijn jullie Sharukh Khan al tegengekomen??
Mis jullie!! Liefs -
07 Januari 2013 - 01:03
Jolanda:
Eindelijk mijn mail kunnen openen en jullie verslag gelezen. Wat hebben jullie al veel mee gemaakt. Hartstikke leuk allemaal, behalve dat met jullie gids dan. Maar ja hij moet natuurlijk niet verwachten dat 2 arme studentjes.... Nikki en ik zitten nu in de Starbucks (free wifi) op 5th avenue, even uitrusten weer van alle geshop.. Zijn vanochtend wel neer de kerk geweest en hebben ook in central park gelopen. Imagine.. Veel liefs en veel succes met het werken op de school. Laat maar gauw weer wat horen. Xx -
07 Januari 2013 - 01:46
Nikki:
Hahahahahaaha, misschien dat dat jongetje wel gelijk had Joe en je in een keer moet bevallen in een of ander hutje! Dan kan Iris in ieder geval weer haar medische kennis gebruiken :) paracetamolletje erin en duwen!
Het klinkt allemaal heel leuk :) jammer van die chauffeur, maar ja daar voelen jullie je nu niet meer rot over toch? Weer wat geleerd ;) maar staan jullie nu dan ook op de foto met de Dalai lama? Echt heel vet dat jullie hem gezien hebben! X -
07 Januari 2013 - 11:12
Vivi Berkhout:
Lieve Joe en Iris,
wat een mooie verhalen weer! Ik vind het altijd leuk om te lezen en het doet me goed dat jullie het zo fijn hebben daar. Al die nieuwe indrukken ook daar.. Begin je er langzamerhand al een beetje aan te wennen? Mooi om te lezen dat alle mensen daar (behalve de gids) zo chill tegen jullie zijn en open staan voor een gesprek. Ik denk dat je op die manier het land echt goed leert kennen.
En joe, onzin, die baby. Je mist gewoon ons buikspierkwartier onder het genot van Ben Howard. Ik zal een dubbele voor je doen.
X -
18 Januari 2013 - 16:20
Eva:
Leuk dat jullie naar de bios zijn gegaan en een echte bollywood film hebben gezien :)! Denk vaak aan je JO! X -
18 Januari 2013 - 16:23
Eva:
En wat een geweldige foto's dames! -
20 Januari 2013 - 01:47
Tessa:
Wauw, klinkt echt vet!! Geniet er nog van!!
-
23 Januari 2013 - 15:30
Chiel:
Awesome. Dat mediteren moet je mij ook maar leren als je terug bent
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
